Ana içeriğe atla

Leyla'dan Mevlaya




LEYLA'DAN MEVLAYA

Ben bir Leyla kulunum Tanrı'm, hikaye farketmeksizin çöllere düşmek istiyorum, bahtını kovalayan bir bedevi olup aradığımı bulamazsam eğer bahtsızlığa da razı olmak istiyorum...

Çöllere düşür beni Tanrı'm bana yolu göster diyemiyorum çünkü kendi kaybolmuşluğumda kolaya kaçmak istemiyorum. Yolumu ben çizeyim, yolumu ben kaybedeyim sen bana yalnız yolumu ver Tanrı'm, beni bu hiçlikten kurtar beni bu dünya denen mezelletin bayağılığından kurtar, yolu bana ver...

Bizler bu dünyanın uzay çağında yolunu bulamayan değil yolu olmayan kulların olduk kaldık artık..

Döndük dolaştık feleğin çarkına karıştık.

Felek döndükçe çevrildik, çevrildikçe evrildik en sonunda devrildik...

Felek mi etti bizi yolumuzdan biz mi yolu ettik bizden?

Yolumuzdan mı döndük, 

yolda mı bulduk yolda bulunanı,

yoksa yanımızdakine mi değiştik yolda bulduğumuzu, biz bu yolu nasıl kaybettik?

Yolsuzlukları seyrettik

Yolunanları seyrettik

Belki de biz bu yolu seyrede seyrede kaybettik...

Bu kaybetmişlikle yoldan çıktık, hiçe karıştık hiç olduk…



Senden yol diliyorum, sana çöl diyorum kızgın çöllerde baht arayayım diliyorum çünkü içimin yangınından dışımın daha çok yanacağı bir yer gerek bana, bir de baht en çok bedeviye gerek Tanrı'm..

Tanrı'm…

ben bir Leyla kulunum

bana yolu ver,

bana çölü ver,

bana bahtı ver; 

 gideyim, 
düşeyim, 
arayayım...

Tanrı'm bana beni ver bana benden içreki beni ver, Tanrı'm bana seni ver...
(Rumuz No:3)

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

GÖLGEDE KALAN YAZITLAR: YENİSEY YAZITLARI

GÖLGEDE KALAN YAZITLAR: YENİSEY YAZITLARI Yenisey Yazıtları kavramı ile daha çok, bugünkü Tuva ve Hakasya sınırları içerisinde ele geçirilmiş yazıtlar anlaşılmaktadır. Yenisey Yazıtlarının tarihi belli değildir fakat günümüzde bilim adamları onların tarihini 8-9. Yüzyıllara ait olduğundan emindir. Yazıt metinlerinden, ne yazık ki, onların hangi etnik gruba, devlete veya siyasi oluşuma ait olduğu hakkında yeterli bilgi elde edilememektedir ( Kormuşin 2017: 11). Türkiye’de mezkûr yazıtlar üzerine en kapsamlı çalışmalar       -Hüseyin Namık Orkun’un Eski Türk Yazıtları adlı eseri dışında- Prof. Dr. Erhan Aydın tarafından yazılan Sibirya’da Türk İzleri: Yenisey Yazıtları ve İgor Kormuşin tarafından yazılıp Rysbek Alimov tarafından Türkiye Türkçesine çevrilen Yenisey Eski Türk Mezar Yazıtları adlı eserlerdir. Aydın, eserinde verdiği bilgiye göre yazıtların bulunması 1675 yılında Nicolaie Milescu, Rus çarı Aleksi Mihayloviç’in elçisi olarak Çin imp...
Yorum Gönder
Devamı

"Burçak Tarlası"

Merhabalar dostlar APT’nin değerli okurları, ilk paylaşımımızı siz değerli okurlarımıza sunmanın tatlı heyecanı içerisindeyiz. Kendi sözümüzü fazla uzatmadan sizleri nostalji kuşağının herkese hoş gelen o ezgili türkülerinden birinin hikayesine götürmek istiyoruz, türkümüzün adı "Burçak Tarlası"... Türk Kültürü’nün aynasıdır türküler. Toplumun sosyoekonomik yaşamından izler taşır. Türkülerde toplumun yaşamını, yaşanmışlığını, kültürünü birebir bulabilirsiniz. Aşk, ölüm, gurbet, sıla, ayrılık, kavuşma, acı, sevinç, velhasıl insanın içindeki her şey türkülerdedir. Anadolu insanının geçim kaynağı tarım, tüm yaşamına etki ettiği gibi türkülerine de yansımıştır. Tarımın yaşam kaynağı olduğu bu topraklarda, türkülerde tarımın yer almaması zaten düşünülemez. Türkülerin bir hikayesi, üzerine sinen bir yaşanmışlığı vardır. Ünlü halk ozanı merhum Özay Gönlüm “Türkü dediğin yüzyıllardır halk dilinde dizile dizile, saz telinde süzüle süzüle gelir. Bir olay olur halk onu içinde oldurur...
Yorum Gönder
Devamı

İnsan Değil, Adı Yaratık

  Gün kızıllaşmıştı, adımlarını hızlandırdı otobüs beklemek yerine dolmuşla gidecekti eve. Aşağı duraklardan binmek yerine üst duraklardan dolmuşa biner, henüz boş iken yerinin güvenliğini sağlardı. Toplu taşımalar bazen gerçekten sinirlerini zorlardı ama ona göre her şeyin bir yolu vardı, kolaylıklar insanı olmaya bayılırdı. Dolmuşla ev arası 10 dakika, hele inince sokağın başında, köşeden gözükürdü kırmızı boyalı evleri. Uzun ince bir sokak, penceresinden bakınca gözüken çam ağaçlarını izlemeyi severdi, çocukluğundan beri. Sanki sokağın huzuru tek yeşilliği olan o çam ağaçlarından gelirdi. Zaten ağaçları da çok severdi. Çocukken tepesine çıkması kolay bir ağaç buluversin yeter ki...   Bu çam ağaçları oldum olası büyüktü, onların altından çam fıstığı toplamayı severdi en çok. Babası göstermişti büyük çam ağaçlarının kozalağında çam fıstığı olduğunu, birlikte kırıp yemişlerdi. Yıllar sonra bile kocaman kız haliyle sokağı kollar alelacele toplar geçerdi çam fıstıkların...
Yorum Gönder
Devamı