Benimki yanlış kapıda yanlış anahtarı denemeye
Kırılan bir ayakla moraton koşmaya benzer.
Aynı gökyüzünü paylaşıyorken milyonlarca yıldız
İnsanlığını ruhumun hissedememeye benzer.
Birkaç güne sığdırılmış üç beş anı yumağını
Zihnimde tekrar tekrar sarıp el açmaya benzer.
Balık olmayan göllere dalıp gemi beklemeye
Bekleyipte bir kurbağa yavrusunu balık sanıp avunmaya benzer.
Gezinirken dut ağaçları etrafında
Deniz kabuğu hiç görmemiş çocukluğumun
Salyangozları doldurup ceplerine
Eve geldiğinde yaşadığı hayal kırıklığına benzer.
Urganımı çıkarıyorum boynundan
Sen yüreğimin viran semtleri
Sen menekşenin feri
Azad ediyorum kaç kurtar kendini
Yorgunum demiştim yeter
Çalma geriye kalan vaktimi..
(Rumuz No:2)
Yorumlar